De eiwittransitie is een belangrijk onderdeel van het economische beleid van de provincie Zuid-Holland. Het Werkprogramma Eiwittransitie 2022-2028 kaart meerdere manieren aan waarop meer plantaardig en minder dierlijk produceren en consumeren kan bijdragen aan brede welvaart in de regio:
- Economische groei: De potentie van alternatieve eiwitten is groot.
- Stikstofproblematiek, perspectief voor boeren en biodiversiteit: De productie van alternatieve eiwitten is geen bedreiging voor de veehouderij, maar juist een kans om het gat dat na verkleining van de veestapel ontstaat op te vullen.
- Voedselzekerheid en gezondheid: Om aan de wereldwijde vraag naar eiwitten te kunnen voldoen, moeten we de manier waarop we eiwitten produceren en consumeren herdenken en verduurzamen.
- Duurzaam materiaalgebruik en productie: Alternatieve eiwitten zijn minder belastend voor het milieu dan dierlijke producten.
- Energietransitie: Alternatieve eiwitten kunnen worden ingezet als duurzame energiebron.
Het werkprogramma gaat naast plantaardige eiwitten ook uitgebreid in op gecultiveerde eiwitten (uit een bioreactor), eiwitten uit fermentatie (met gebruik van micro-organismen) en eiwitten uit insecten.
Actieagenda
In de actieagenda van het werkprogramma maakt de provincie concreet welke stappen het gaat zetten om de eiwittransitie in Zuid-Holland te bevorderen:
- Het positioneren en ontwikkelen van het ecosysteem voor de transitie, onder andere door ontwikkeling van een regionaal netwerk, participatie in bestaande netwerken, samenwerking met andere provincies en Europese regio’s, en ondersteuning van consortia bij het verkrijgen van investeringen van derden.
- Het versterken van fysieke ruimte en opschalingsinfrastructuur, bijvoorbeeld door Biotech Campus Delft verder te ontwikkelen, pilotruimte voor gekweekte eiwitten en fermentatie te faciliteren, en de stuurgroep Bio Base Westland te ondersteunen.
- Het stimuleren en toepassen van initiatieven uit het bedrijfsleven en innovatie door provinciaal inkoopbeleid in de catering waarbij de nadruk ligt op alternatieve eiwitten, kansrijke initiatieven te faciliteren en circulaire waardeketens te ontwikkelen, waarbij eiwitten uit reststromen zoveel mogelijk worden opgewaardeerd en behouden voor de voedselketen.